visual1.jpg
 
 

‘Ik accepteer mensen zoals ze zijn.’

NRC - 26 september 2019

Burenruzie Harde muziek, jankende kinderen, slaande deuren; steeds meer mensen hebben last van de buren. Met alle gevolgen van dien. „Ik leed aan chronisch slaapgebrek.”

Michelle (46) woonde met man en twee jonge kinderen naar tevredenheid in een rijtjeshuis in het midden van het land. De huizen waren gehorig, maar daar had niemand last van. Dat veranderde toen de buurman overleed en er een jong gezin naast hen kwam wonen. De twee buurjongetjes bleken notoire huilers, vooral ’s nachts. „Het ene kind kon niet slapen en huilde, het andere werd drie keer per nacht krijsend wakker van nachtmerries. Ik werd er gek van”, vertelt Michelle, die om pivacyredenen niet met haar achternaam en woonplaats in de krant wil, nu vijf jaar later. Lees meer.